Οι συριζολόγοι και η πραγματικότητα

Το μέλλον κανείς δεν μπορεί να το προφητεύσει, αλλά η πραγματικότητα δεν φαίνεται να επιβεβαιώνει τα περί σκληρών αντιπαραθέσεων στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει του τελικού γύρου των διαπραγματεύσεων για το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Παρ’ όλα αυτά... και τι δεν γράφτηκε αυτή την εβδομάδα. Ότι ο Τσακαλώτος είναι σκληρός και θα κάνει αντάρτικο και γι’ αυτό και τσακώνεται με τον Τσίπρα. Ότι ο Τσακαλώτος είναι μαλακός και θέλει να κλείσει η αξιολόγηση γρήγορα και γι’ αυτό τσακώνεται με τον Τσίπρα. Ότι, είτε στο ένα σενάριο είτε στο άλλο, ο Βούτσης παίρνει το μέρος του Τσίπρα και γι’ αυτό τσακώνεται με τον Τσακαλώτο.

Ωστόσο, τα στελέχη του Μαξίμου, των υπουργείων, της Κουμουνδούρου, της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και της ελληνικής ομάδας διαπραγμάτευσης δεν επιβεβαιώνουν αυτές τις πληροφορίες. Αντιθέτως, το κλίμα που αποπνέουν όλοι -και αυτή την κρίσιμη περίοδο- είναι το ίδιο εδώ και ενάμιση χρόνο. “Ποτέ δεν ήμασταν τόσο ενωμένοι, ποτέ δεν είχαμε τέτοιες ευθύνες”.
Όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος αναφέρει, για παράδειγμα, ότι “υπάρχει στενότατη συνεργασία και βαθιά συναντίληψη πολιτική και ιδεολογική”, δεν διατυπώνει απλά μια φράση που απαντά στις φήμες, αλλά και μια θέση με ιστορικό βάρος. Άνθρωποι που έχουν για πολλές δεκαετίες κοινή πολιτική διαδρομή (σε πέτρινα χρόνια) είναι λογικό να μοιράζονται και κοινή αντίληψη για “την ευθύνη που έχει η Αριστερά ως δύναμη διακυβέρνησης στο σήμερα”, όπως οι ίδιοι λένε.
Θα πρέπει, λοιπόν, οι όψιμοι συριζολόγοι, να είναι πιο συγκρατημένοι αυτή τη φορά, για να μην την ξαναπατήσουν όπως δεκάδες άλλες τον τελευταίο ενάμιση χρόνο (π.χ. στην πρώτη αξιολόγηση ή στο συνέδριο), που προέβλεπαν θυελλώδεις συγκρούσεις στον ΣΥΡΙΖΑ και τελικά δεν άνοιξε ρουθούνι.
Βεβαίως, πάντα θα υπάρχουν οι αφορμές για να γράφονται ιστορίες. Πόσο μάλλον σε μια περίοδο που πλησιάζει η ώρα κρίσιμων αποφάσεων και ανάληψης ευθυνών, που η κούραση βαραίνει και το άγχος χτυπάει κόκκινα.
Πάντως, στον ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει να είναι εμφανής ο προσανατολισμός, σε όλες τις πλευρές, για μια πολιτική συμφωνία που θα οδηγήσει στο έγκαιρο κλείσιμο της αξιολόγησης. Αλλά κανείς δεν θέλει να κλείσει χωρίς όρους και προϋποθέσεις και χωρίς το αποτέλεσμα να οδηγεί σε βιώσιμες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες άσκησης διακυβέρνησης, ακόμη κι αν χρειαστούν και κάποιοι συμβιβασμοί με πολιτικό κόστος.
Φ.Κ. 
Πηγή: Η ΑΥΓΗ