Πολιτιστικές πρωτεύουσες και πράσιν΄ άλογα

Ένα νησί που το μόνο που έχει να επιδείξει είναι ότι πριν από 2.500 χρόνια έτυχε να γίνει εδώ μια ιστορική ναυμαχία: Οι Έλληνες εναντίον των βαρβάρων σταμάτησαν την προέλασή τους στην Ευρώπη.

Και μετά; Τι άλλο; Τι άλλο έχουμε να επιδείξουμε μετά;

Διεκδικούμε, λέει, την ανάληψη της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Κι εδώ πέφτει το γέλιο.

Ένα νησί που δεν έχει απολύτως καμία υποδομή, που εκτός ελαχίστων περιπτώσεων δεν παράγει πολιτισμό σήμερα, ένα νησί που σε όλο το μήκος και το πλάτος του είναι σπαρμένο με κάθε είδους σκουπίδια, πολλά σκουπίδια, μικρές χωματερές σε όλες ανεξαιρέτως τις περιοχές του. Ένα νησί που συνεχίζει σε μεγάλο βαθμό να ρίχνει τα βοθρολύμματά του στον κατά τα άλλα πανέμορφο κόλπο του. Ένα νησί χωρίς πεζοδρόμια, χωρίς ένα υποτυπώδες οδικό δίκτυο, με μια  άναρχη και αυθαίρετη κιτς δόμηση να κυριαρχεί απ’ άκρη σ’ άκρη. Ένα νησί που  η δημοτική του αρχή δεν έχει να επιδείξει τίποτα απολύτως στα πολιτιστικά δρώμενα.

Και τίθεται ευλόγως το ερώτημα: Ποιον επιχειρούν να κοροϊδέψουν αυτοί  που προσπαθούν να μας πείσουν για κατάθεση φακέλου και για αναλήψεις; Διερωτάται ο καλοπροαίρετος πολίτης - κάτοικος αυτού του νησιού πώς και για ποιον λόγο μας προέκυψαν εσχάτως οι εθελοντές που ποτέ στην ζωή τους δεν έχουν ασχοληθεί με τα κοινά και με το να προσφέρουν το παραμικρό σε αυτόν τον τόπο; Τους έπιασε ξαφνικά υπέρμετρη αγάπη και λαχτάρα για εθελοντική προσφορά;

Ο κόσμος πλέον δεν τρώει κουτόχορτο, το αντίθετο, είναι πολύ ψυλλιασμένος.

Ας κοιτάξουμε να λύσουμε τα προβλήματα της καθημερινότητας που είναι ανυπόφορα και μετά θα΄ έχουμε το χρόνο και την πολυτέλεια για πολιτιστικές πρωτεύουσες και άλλα τέτοια όψιμα οράματα.

Χ.Θ.