Τρίτη 25 Αυγούστου 2015

Για την βουλευτική ασυλία «ρε γαμώτο»

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

 Με αφορμή το φλερτ μεταξύ της Φώφης Γεννηματά και του Γιώργου Παπανδρέου, προκειμένου να υπάρξει εκλογική συμπόρευση ΠΑΣΟΚ και Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών και τους «λεονταρισμούς» του Βενιζέλου, ο οποίος δεν βλέπει με καθόλου καλό μάτι την επιστροφή του ΓΑΠ, στο κόμμα το οποίο κληρονόμησε και παρέα διέλυσαν, μου ήρθαν στο νου ορισμένες σκέψεις, τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σας…
Είναι αλήθεια πως η «νοοτροπία ΠΑΣΟΚ» ζει και βασιλεύει, παρά το γεγονός ότι οδηγείται στην διάλυση... Είναι γεγονός πως όλες ανεξαιρέτως οι μνημονιακές κυβερνήσεις, ήταν κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ… Κι εδώ θα πρέπει να παραδεχτώ πως το περίφημο σχόλιο του Βενιζέλου, πως χωρίς το ΠΑΣΟΚ ο τόπος κινδυνεύει από «ακυβερνησία», αποδείχτηκε ιδιαίτερα εύστοχο… Πρέπει να παραδεχτούμε πως οι Πασόκοι αποτελούν τους «γκουρού» της μεταπολιτευτικής διακυβέρνησης και πως όλοι  οι υπόλοιποι είναι «ερασιτέχνες»…

Επαγγελματίες πολιτικοί που σφάζονται, αλλά με κοινό χαρακτηριστικό την ξερολία, την αλαζονεία και την ζωάρα την οποία «έχτισαν» πουλώντας «αέρα μπανά». Τεχνοκράτες της ρεμούλας και της αρπαχτής, παρατρεχάμενοι της προσκολλήσεως και η ζωή συνεχίζεται…
Και εμείς που πέντε χρόνια τώρα ζούμε ένα δράμα, ακριβώς επειδή το ΠΑΣΟΚ ζει και βασιλεύει – έστω και χωρίς ψηφοφόρους, προφανώς ζούμε... κάπου αλλού. Σ’ έναν άλλο κόσμο… Σ’ ένα παράλληλο σύμπαν… Κατά βάθος μπορεί να έχει και δίκιο ο ΓΑΠ. Επί των ημερών του στην Ελλάδα, αν μη τι άλλο δεν υπήρχε ακυβερνησία. Μιας και ο ίδιος ήταν εμφανώς ανίκανος να κυβερνήσει, μας μπαστάκωσε για «αντιβασιλεία» το ΔΝΤ, την Τρόικα, τους τραπεζίτες, τους διεθνείς τοκογλύφους, την εγχώρια διαπλοκή κλπ κλπ… Τέτοια «κατάκτηση» ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν θα μπορούσαμε να είχαμε φανταστεί…
Εδώ που τα λέμε, μήπως όταν κυβερνούσαν οι Άκηδες, οι Λαλιώτηδες, οι Σημίτηδες και οι Μαντέληδες, είδαμε κανένα χαΐρι και καμιά προκοπή; Στην ουσία μας κυβερνούσαν ο Λαμπράκης, ο Μπόμπολας και ο Βαρδινογιάννης, αλλά δεν το γνωρίζαμε… Ήρθε ο γίγαντας ο ΓΑΠ και οι κηπουροί του και επιτέλους μάθαμε την αλήθεια… Ότι το κόμμα της Χαρ. Τρικούπη, ήταν ο «μπροστινός» και «αχυράνθρωπος» της εγχώριας διαπλοκής… Αν μη τι άλλο ο ΓΑΠ τους αναβάθμισε…
Ήρθαν λοιπόν ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος, δύο πολιτικοί που καμία σχέση δεν είχε με όλ’ αυτά… Για την ακρίβεια δεν κατείχαν ποτέ καμία κυβερνητική θέση, που να είχε σχέση με Υπουργείο Εξωτερικών, Ενέργεια, Ένοπλες Δυνάμεις, Παιδεία και Οικονομία… Ήρθαν λοιπόν αυτοί οι δύο γίγαντες της πολιτικής, παρέα με τον Σαμαρά και τον Παπαδήμο να μας «αναστυλώσουν», παρά την θέληση μας… Αντέγραψαν εύστοχα ΓΑΠ και Μπένι την συνταγή του βομβαρδισμού και της άμεσης αναστύλωσης… Από τα ίδια πρόσωπα; Και τι σημασία έχει; Τα μεγάλα μυαλά ανέκαθεν δημιουργούσαν προβλήματα, για να τα λύνουν… Και οι Πασόκοι ανέκαθεν ήταν μεγάλα μυαλά… Πρώτης κλάσης μυαλοπώληδες…
Στο πλαίσιο λοιπόν της ταχύρρυθμης «αναστύλωσης» ζούμε το μεγαλείο της επιστροφής του ΓΑΠ στο ΠΑΣΟΚ!!! Για την βουλευτική ασυλία «ρε γαμώτο»… Μπορεί ο Μπένι να κράζει, αλλά δεν είναι στο χέρι του να μην επιστρέψει ο γίγαντας ο ΓΑΠ, στο κόμμα που παρέλαβε και διέλυσε σε χρόνο ρεκόρ… Μπορεί το αμίμητο του ΓΑΠ (Λεφτά υπάρχουν), να μοιάζει κάπως παρωχημένο, ωστόσο είμαι σίγουρος πως μέσα του, το έχει αντικαταστήσει με κάτι ακόμα πιο «γουστόζικο»… «Χαζά μυαλά υπάρχουν» για να τα ταΐσουμε με σανό και αέρα κοπανιστό όπως κάναμε πολύ καλά εδώ και δεκαετίες…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου