Ο Κώστα Βουτσάς στη Σαλαμίνα

·        Το μήνυμα του γνωστού ηθοποιού για τον εκφοβισμό!

Εκεί κάπου στο Κολωνάκι, στη Δημοκρίτου, μια καυτή μέρα του Ιουνίου  συναντήσαμε τον κ. Κώστα Βουτσά, που δε χρειάζεται βέβαια συστάσεις. Ο αειθαλής έφηβος του πάλαι ποτέ ελληνικού σινεμά για ακόμη μια φορά εφέτος μας αιφνιδιάζει με μια παράσταση επίκαιρη για μικρούς και μεγάλους με θέμα  το bullying (=εκφοβισμό).  Στο έργο «Ένας στρογγυλοκέφαλος στη χώρα των μυτεροκέφαλων» ο γνωστός ηθοποιός συμμετέχει μ΄ όλους τους τρόπους. Το έχει γράψει μαζί με τη σύντροφό του Αλίκη Κατσαβού, το έχει σκηνοθετήσει, πρωταγωνιστεί. Η παράσταση θα παιχτεί στις 31 Αυγούστου και στη Σαλαμίνα (Ευριπίδειο Θέατρο), στα πλαίσια περιοδείας σε όλη την Ελλάδα.

Κύριε Βουτσά, πώς ασχοληθήκατε με το παιδικό θέατρο; Ήταν το θέμα που έδωσε το ερέθισμα ή ήταν ένα κομμάτι στο οποίο ούτως ή άλλως θέλατε να ενσκήψετε;

Η αρχή έγινε το 2013 όταν ανεβάσαμε την παράσταση για το «Λόγο» του Λυσία «υπέρ Αδυνάτων». Υπόψη πως με το bullying δεν ασχολούταν κανείς τότε, όλοι ευαισθητοποιήθηκαν μετά τον Βαγγέλη (ενν. Γιακουμάκη). Επειδή λοιπόν έχω κι εγώ τέσσερα παιδιά, αποφάσισα να παίξω σε μια παράσταση που δείχνει τις συνέπειες του εκφοβισμού. Δεν μπορεί, επειδή κάποιος γεννήθηκε διαφορετικός, να του κάνουν bullying άτομα που κατά τύχη δεν είναι στην θέση του. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι ο,τιδήποτε (άσπρος, μαύρος, κίτρινος)  αλλά να είναι αξίας. Έτσι γίνεται και με τον ήρωα του έργου, το Στρογγυλοκέφαλο, που βρίσκεται στη χώρα των Μυτεροκέφαλων και εξαιτίας της διαφορετικότητά του αυτής τον βασανίζουν οι ψευτόμαγκες που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Αυτό που λατρεύω είναι η συμμετοχή των παιδιών στο έργο, κάτι που με κάνει να δίνω μια δεύτερη παράσταση στο τέλος με φωτογραφίες και αυτόγραφα. Όσο αφορά το έργο, το οποίο έχει γράψει η Αλίκη (ενν. Κατσαβού) έχω να πω πως πάντα υπήρχε το bullying. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους πρόσφυγες από την Μ. Ασία που τους φώναζαν τότε «τουρκόσπορους».

Το γεγονός  ότι ένας πολύ γνωστός ηθοποιός και μάλιστα πολύ οικείος στα παιδιά ασχολείται με το bulling πιστεύετε ότι θα αυξήσει την επιρροή του έργου;

Φυσικά. Όσο με αφορά, εδώ και εξήντα εφτά χρόνια είμαι ηθοποιός του «εμείς». Γι΄ αυτό κι ο κόσμος μ΄ αγαπά ανιδιοτελώς και μου το δείχνει παντού. Τώρα πάλι είμαι ευτυχισμένος που μαθαίνω στα παιδιά κάποια πράγματα πολύ σημαντικά για τη ζωή τους. 

Έχετε υπάρξει ποτέ θύμα ή θύτης;

Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο. Μια φορά στην Κατοχή, στο συσσίτιο, μάλωσα με κάποιον και μου στράβωσε τη μύτη με μια γροθιά. Επαναλαμβανόμενο bullying όμως όχι δεν θυμάμαι ούτε να έχω υποστεί ούτε να έχω κάνει. Είχαμε όμως  ένα νάνο συμμαθητή στο Γυμνάσιο που τον αγαπούσαμε και τον φροντίζαμε όλοι πολύ. Ήταν θυμάμαι καλός μαθητής αργότερα διακρίθηκε κιόλας.

Ενήλικες και παιδιά. Ποιο είναι το πιο απαιτητικό κοινό και γιατί;

Εννοείται οι μικροί. Οι μεγάλοι επαναπαύονται κι ακόμη και καλό να μην είναι ένα έργο ή εσύ να μην παίξεις καλά, θ΄ ακούσεις από κάπου αυτό το συνωμοτικό  «εμένα πάντως μου άρεσε». Οι μικροί όμως είναι αληθινοί, αν δεν τους αρέσει κάτι θα σου το πουν.

Αυτός πιστεύετε πως είναι και ο λόγος που δεν ασχολούνται πολλοί γνωστοί συνάδελφοί σας με το παιδικό θέατρο;

Θα σας πω μια φράση και γράψτε την: Υπάρχουν αυτοδημιούργητοι που θαυμάζουν το δημιουργό. Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου, φτώχεια, πολιτικούς διωγμούς και μπουλούκια τα πρώτα χρόνια που δούλεψα. Κι έχω καταλήξει πως πρέπει πρώτα απ΄ όλα να είσαι άνθρωπος, δεν αξίζει τίποτε άλλο. Η επαφή, ας πούμε, που έχω τώρα με τα παιδιά, είναι ανανέωση, κύτταρο.

Το θέατρο επιβιώνει στα χρόνια της κρίσης και γιατί;

Κάπου πρέπει να βρει φυγή ο άνθρωπος. Πάει λοιπόν στο θέατρο, που ακόμη είναι φθηνό, και του προσφέρεται μια ψυχαγωγία για δύο – τρεις ώρες.  Γιατί το θέατρο είναι ψυχαγωγία, είναι μια ανάσα. Πάνω από όλα όμως το θέατρο μορφώνει. Εγώ το Γυμνάσιο το έβγαλα με τις κλωτσιές. Το θέατρο και οι κλασικοί συγγραφείς με μόρφωσαν.

Ποιος είναι ο λόγος που όλοι οι ηθοποιοί λατρεύετε το θέατρο;

Μα η τριβή κι η επαφή με τον κόσμο φυσικά. Στον κινηματογράφο πρωταγωνιστεί ο σκηνοθέτης και συ απλά γεμίζεις την οθόνη. Στο θέατρο είσαι γυμνός. Είναι και άλλοι γύρω σου, δεν είσαι μόνος σου. Και πρέπει να νικήσεις.

Ποιος ηθοποιός απ΄ όσους έχετε συνεργαστεί σας έχει εντυπωσιάσει περισσότερο;

Πολλοί. Ο Αυλωνίτης, για παράδειγμα, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έχουν περάσει από την ελληνική σκηνή. Ο Ηλιόπουλος, ο Παπαγιανόπουλος, ο Διανέλος, ο Κωνσταντάρας… Δεν μπορώ να τους θυμηθώ όλους αλλά καθένας είχε την αξία του.

Χρήματα βγάλατε όλοι εσείς;

Στην αρχή πέρασα εποχή πείνας, όταν έπαιζα πριν το Φίνο στα μπουλούκια. Στη συνέχεια, όταν έγινα  διάσημος έβγαλα πολλά χρήματα αλλά επειδή δε με ενδιέφεραν τα χάρισα στις …γυναίκες μου. Όταν γνώρισα την Αλίκη, της χάρισα εμένα.

 Τελικά πρωταγωνιστής γεννιέσαι ή  γίνεσαι;  Και υπάρχουν σήμερα πρωταγωνιστές;

Ξέρω γω; Υπήρχαν και τότε πολλοί και καλύτεροι από μας ηθοποιοί σε δεύτερους ρόλους. Εμείς απλά είχαμε το γκελ, είχαμε τη λάμψη, το φωτοστέφανο… (γέλια).

Εγώ δεν ήθελα καν να γίνω ηθοποιός, έλεγα να γίνω γεωπόνος ή χημικός αλλά …το επάγγελμα είναι αυτό που σε τραβάει. Θυμάμαι στα μπουλούκια που έβγαινε η ντουντούκα και προανήγγειλε: «Σήμερα το βράδυ παράστασις εξαιρετική με τον …γελοίο Κώστα Βουτσά…». Αξέχαστες ατάκες. Δεν είχαμε σκοπό να γίνουμε πρωταγωνιστές αλλά τις περισσότερες φορές οι συγγραφείς και οι σκηνοθέτες μας έκαναν γράφοντας ρόλους κοστούμι για μας. Και σήμερα υπάρχουν καλοί ηθοποιοί αλλά είναι υποχρεωμένοι να ψάχνουν εκείνοι τους ρόλους τους, δεν τους βρίσκει ο ρόλος.

Πάντως το θέμα δεν είναι να γίνεις πρωταγωνιστής αλλά να παραμείνεις. Εγώ λέω: «Το σινάφι σε ανακαλύπτει. Το κοινό σε αποκαλύπτει. Η διάρκεια σε καθιερώνει». Και κάτι άλλο: Η καριέρα γίνεται με τα «όχι» δεν φτιάχνεται με τα «ναι».

Είστε από τους ανθρώπους που ο χρόνος τους φέρθηκε με σεβασμό, σε σημείο που η ενεργητικότητά σας να μας καταπλήσσει. Τι μας προτείνετε για να εξακολουθήσουμε κι εμείς να είμαστε το ίδιο δραστήριοι;

Δουλεύω συνέχεια, αυτό είναι το μυστικό. Ακόμη κι όταν κάθομαι σπίτι ακούω τον εαυτό μου. Παρότι αντιμετωπίζω διάφορα προβλήματα υγείας, εξακολουθώ να εργάζομαι πολύ. Ρίχτε μια ματιά στην ατζέντα μου (μας δείχνει μια γεμάτη ατζέντα). Έχω καθημερινές πρόβες, παραστάσεις, το χειμώνα παίξαμε με τη Μιμή Ντενίση το «Σμύρνη μου …αγαπημένη» που θα συνεχιστεί και του χρόνου,  ενώ στις 24 Ιουνίου θα παίξω στο Ηρώδειο το μιούζικαλ “Kiss me Kate” του Κόουλ Πόρτερ που βασίζεται στο σαιξπηρικό «Ημέρωμα της Στρίγγλας». Γενικά εργάζομαι συνέχεια. Και δεν κάνω παρέα με συνομήλικούς μου, βασικό κι αυτό.

Αν θα περιγράφατε εσείς τον Κώστα Βουτσά με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;

Φτάνουν τρεις  λέξεις; Ένας απλός άνθρωπος, αυτό είμαι.

Είστε αισιόδοξος κ. Βουτσά; Θα βγούμε από την κρίση;

Εγώ διατηρώ πάντα αισιοδοξία για τη δουλειά μου. Αυτά τα φοβάμαι πολύ. Οι πολιτικοί είναι πουλημένοι, όλοι,  δεν ξέρω για τον Τσίπρα που βγήκε τώρα. Ψηφίζω βέβαια πάντα ΚΚΕ, περισσότερο για να κάνω αφόρητη τη νίκη όσων κυβερνάνε.
 Σε ένα κόμμα που μου πρότεινε πρόσφατα να κατέβω ευρωβουλευτής, τους είπα πως «μπουκωμένος σκύλος δε γαβγίζει». Τώρα, σήμερα. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Οι μεγάλοι μας κάνουν bullying κι η Άνγκελα Μέρκελ μας έχει στα κάγκελα… η καγκελάριος. Κι αυτός ο καθιστός ο Σόι-μπλε… σόι μαύρο!

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς τον κ. Βουτσά αλλά και την κ. Αλίκη Κατσαβού για το χρόνο που μας αφιέρωσαν και τη ζεστή φιλοξενία τους.

Βίκυ Ψυλλάκη – Μάριος Θεοχάρης

Leaders:

-         “Οι μεγάλοι μας κάνουν bullying”

-         “Δεν κάνω παρέα με συνομηλίκους μου”

-         “Το σινάφι σε ανακαλύπτει. Το κοινό σε αποκαλύπτει. Η διάρκεια σε καθιερώνει”

 Η ταυτότητα της παράστασης

Τίτλος: «Ένας στρογγυλοκέφαλος στη χώρα των μυτεροκέφαλων»

Σκηνοθεσία: Κώστας Βουτσάς

Κείμενο: Αλίκη Κατσαβού, Κώστας Βουτσάς

Μουσική: Νίκος Σαπουντζάκης

Ενορχήστρωση: Κώστας Χαριτάτος

Παίζουν: Κώστας Βουτσάς, Αλίκη Κατσαβού, Άγγελος Μπέσσας, Αναστασία Σκοπελίτη, Εβελίνα Κυπραίου, Σάββας Μενοίκου, Φίλιππος Ζαρφειάδης, Δήμητρα Μπακαλγιάννη

Τιμές εισιτηρίων: 10€ (γενική είσοδος), 8€ (προπώληση), 5€ (άνεργοι, πολύτεκνοι)

31 Αυγούστου 2015: Ευριπίδειο Θέατρο Σαλαμίνας, Ώρα: 9μ.μ.