ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΓΩΪΣΜΟΣ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Προσπαθώ να βρω ένα λόγο και να αιτιολογήσω την τεράστια αύξηση που έγινε στο Δημοτικό δίκτυο ύδρευσης. Είπα σε ένα Δημοτικό Συμβούλιο πριν από ένα χρόνο, στα πλαίσια μιας συζήτησης για την ανάληψη της διαχείρισης του δικτύου ύδρευσης από την ΕΥΔΑΠ ότι, «όποιος επιζητεί η διαχείριση του Δημοτικού δικτύου ύδρευσης να παραμείνει στον Δήμο, επιζητεί τον οικονομικό στραγγαλισμό  του Δήμου». 

Η εξωπραγματική αύξηση στο Δημοτικό δίκτυο ύδρευσης με αποκορύφωμα ύψους 57% στις καταναλώσεις από 38 έως 60 κυβικά που βρίσκονται οι περισσότεροι πολίτες,  με υποχρεώνει να ρωτήσω, γιατί άραγε η Δημοτική αρχή προχώρησε σε αυτή τη λύση, δηλαδή της αύξησης, αντί της παράδοσης της διαχείρισης  για ορισμένο χρόνο στην ΕΥΔΑΠ και όχι φυσικά την κτήση του δικτύου όπως εσκεμμένα μερικοί προσπαθούν να περάσουν;

Τι έχει στο μυαλό της άραγε η Δημοτική Αρχή;

Για να θέλεις να συνεχίσεις να έχεις την διαχείριση του νερού που αποδεδειγμένα κάθε μήνα ζημιώνεσαι, θεωρείς ότι μπορείς με τις αυξήσεις αυτές, όχι μόνο θα παύσεις να ζημιώνεσαι, αλλά θα έχεις κάνει τους υπολογισμούς σου, ότι αυτή η επιλογή σου, θα σου φέρει κέρδη μεγαλύτερα από αυτά που θα επιβαρύνεις τους πολίτες. Διότι διαφορετικά δεν θα έχει νόημα. Μπορεί όμως να συμβεί αυτό;

Το Δημοτικό δίκτυο ύδρευσης άρχισε να κατασκευάζεται από αρχές του 80 σχεδόν σε όλη τη Σαλαμίνα πλην Αιαντείου. Μέχρι το 2000 το Δημοτικό δίκτυο ύδρευσης ήταν επικερδές. Ήταν επικερδές  για τον Δήμο διότι ως νέο δίκτυο δεν είχε ζημιές και οι χρεώσεις τότε πολύ μεγαλύτερες από την αγορά του νερού.

Εάν δηλαδή το 1980 το Δημοτικό δίκτυο ύδρευσης ήταν μία ξεχωριστή «επιχείρηση» στον Δήμο, είχε δημιουργηθεί δηλαδή ένα ξεχωριστό νομικό πρόσωπο και είχε την αυτοτελή οικονομική διαχείριση και το δικό του ταμείο, ήταν σίγουρο ότι θα είχε κέρδη τα επόμενα 20 χρόνια. Εάν τα κέρδη αυτά όπως σε κάθε επιχείρηση τα επένδυες στην ίδια επιχείρηση , δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση στο δίκτυο για τον εκσυγχρονισμό του, είναι σίγουρο ότι σήμερα θα μιλούσαμε σε άλλη βάση.

Αντ’ αυτού τα χρήματα τα οποία εισπράτοντο από τον Δήμο, ρευστό χρήμα, πήγαιναν για άλλες ανάγκες του Δήμου. ( θα ήταν εύκολο να πω και εγώ «που πήγαν τα λεφτά;» , αλλά είναι τόσο λαϊκίστικο που δεν τιμά αυτόν που το λέει και ρίχνει λάσπη σε ανθρώπους που δεν πρέπει).

Σε όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν, ποτέ δεν έγινε μία παρέμβαση εκσυγχρονισμού του δικτύου.  Οι παρεμβάσεις πάντοτε ήταν αποκατάσταση ζημιών. Εάν ληφθεί υπ όψη ότι  τα περισσότερα δίκτυα έγιναν με προχειρότητα  κάτω από το άγχος υδροδότησης των περιοχών και με βάση πάντοτε τους υπάρχοντες τότε κατοίκους, χωρίς να υπολογίσει κανείς την μεγάλη αύξηση πληθυσμού και τις μελλοντικές ανάγκες, τότε μπορεί να καταλάβει οποιοσδήποτε, γιατί οι σημερινές ζημιές είναι τακτικές και μεγάλες σε κεντρικούς αγωγούς. Η προχειρότητα δε σε Αμπελάκια και Σελήνια είναι πολύ μεγαλύτερη και τούτο είναι ορατό, κάνοντας μία βόλτα σε αυτές τις οικιστικές περιοχές.

Ένα σημαντικό γεγονός που γίνεται αισθητό στους καλοκαιρινούς μήνες   είναι ότι περιοχές οι οποίες βρίσκονται σε υψόμετρο λίγο ψηλό, αγκομαχούν να πάρουν νερό η δεν παίρνουν καθόλου. Αυτό συμβαίνει όπως πιο πάνω είπαμε διότι στην κατασκευή των δικτύων δεν λήφθηκε μέριμνα ο πληθυσμός των επόμενων χρόνων.

Εάν θέλουμε το Δημοτικό δίκτυο ύδρευσης να είναι βιώσιμο, τότε θα πρέπει να αλλάξει από την αρχή όλο, με προδιαγραφές τον σημερινό πληθυσμό και τις σημερνές ανάγκες. Άρα θα πρέπει να επενδύσεις  πολλά χρήματα κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει από τον Δήμο.

Οι ζημιές οι οποίες αναφέρθηκαν  επίσημα από την υπηρεσία του Δήμου για το 2013 είναι 957. Αυτό σημαίνει ότι τo συνεργείο του Δήμου το οποίο αποτελείται από 4 άτομα  έκαναν 3 παρεμβάσεις την ημέρα μόνο για τις ζημιές. Και με την ευκαιρία πρέπει να δώσω τα εύσημα σε αυτούς τους εργαζόμενους που δεν ξέρουν Κυριακή, Πάσχα και Χριστούγεννα και βρίσκονται στα χαντάκια καθημερινά για αποκατάσταση των ζημιών και μάλιστα χωρίς να μπορείς να τους δικαιολογήσεις τις πραγματικές τους υπερωρίες, βάσει τον ισχύοντα νόμο.  Υπάρχει πολύ μεγάλη  έλλειψη προσωπικού. Επίσης οι 957 ζημιές δημιούργησαν τουλάχιστον 600 λάκκους στην μέση του δρόμου,  κάτι που ήταν απαραίτητο για να παρέμβει το συνεργείο στον κεντρικό αγωγό.

Έχει άραγε την υποδομή ο Δήμος αυτές τις λακκούβες να τις κλείνει αμέσως; Δυστυχώς όχι δεν έχει αμέσως αλλά ούτε μακροπρόθεσμα πολλές από αυτές.

Εφ όσον η διοίκηση δεν παραχωρεί την διαχείριση του δικτύου, γνωρίζει πολύ καλά ότι θα υποχρεούται πλέον να πληρώνει στην ΕΥΔΑΠ μηνιαίως περίπου 160.000 ευρώ την τρέχουσα κατανάλωση και περίπου 20.000 την μηνιαία δόση από την ρύθμιση που θα κάνει για το υπόλοιπο του χρέους.

Θα μπορέσει άραγε αυτά τα χρήματα να τα εισπράττει παρ όλες τις πελώριες αυξήσεις που έχει κάνει;  Ακόμη και εάν τούτο το πετύχει, προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει αυτήν την μηνιαία υποχρέωση, θα είναι ευχαριστημένη η διοίκηση;

Η Διοίκηση ενός Δήμου πρέπει να είναι ευχαριστημένη μόνο όταν ο πολίτης δεν επιβαρύνεται. Αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος της. Στην προκειμένη περίπτωση  ο πολίτης καλείται να  πληρώσει μέχρι 57% αύξηση, ενώ με την παραχώρηση της διαχείρισης του δικτύου ύδρευσης, όχι μόνο θα γλιτώσει αυτά, αλλά θα πλήρωνε και λιγότερα απ’ ότι πλήρωνε αφού το κοστολόγιο ΕΥΔΑΠ είναι φθηνότερο.

Προσπαθώ να βρω ένα λόγο και να αιτιολογήσω την απόφαση της Διοίκησης που προσθέτει ένα επί πλέον χαράτσι πέρα αυτό των Δημοτικών τελών το ύψος των οποίων  είναι 50%, σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές συγκυρίες, αντί να επιλέξει την παραχώρηση διαχείρισης στην ΕΥΔΑΠ, όπου και καλύτερες παροχές θα είχε ο πολίτης και σε πολύ φθηνότερη τιμή. Για αυτή του την επιλογή ο Δήμος είναι πολιτικά και ηθικά κατηγορούμενος διότι επέλεξε την επιβάρυνση των πολιτών.

Το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι ο Δήμος βάζει ένα νέο χαράτσι στους πολίτες στο νερό για τις οικιστικές περιοχές, με πολύ πρόχειρη σκέψη και μόνο για λόγους πολιτικού εγωισμού.

Μάνος  Δερτούζος

Δημοτικός Σύμβουλος