ΛΑΣΠΟΛΟΥΤΡΑ

Γράφει ο Μάριος Θεοχάρης.

Σ΄ αυτό το φύλλο θα μιλήσουμε γα κάτι τελείως διαφορετικό απ’ αυτά που σας έχω συνηθίσει, επηρεασμένος κατά μεγάλο βαθμό από μια σειρά που παρακολουθώ αυτόν τον καιρό στην τηλεόραση.

Το θέμα λοιπόν είναι το πόσο εξαρτημένοι είμαστε πλέον από τον ηλεκτρισμό και το τι θα κάναμε αν ξαφνικά γινόταν κάτι κι ο ηλεκτρισμός αποτελούσε παρελθόν απ΄ τον πλανήτη μας.

Έχετε φτάσει στο σημείο, φίλοι μου, να χρειάζεστε  ηλεκτρισμό για τα πάντα. Για να πάτε τα παιδιά σας στο σχολείο, για να μαγειρέψετε, να δουλέψετε, κι άλλα πολλά, πάμπολλα πράγματα που πραγματικά δεν θα μας έφταναν ούτε 1.000 σελίδες για να τα περιγράψουμε. Ειλικρινά, προσπαθήστε να φέρετε στο μυαλό σας για λίγο έναν κόσμο έναν κόσμο χωρίς ηλεκτρισμό.

  Ένα κόσμο, όπου δεν θα υπήρχαν μέσα μεταφοράς, δεν θα είχες πρόσβαση στην ταχύτητα που σου προσφέρουν οι οικιακές ηλεκτρικές συσκευές, δεν θα είχες πρόσβαση στο διαδίκτυο και στην τηλεόραση, στο άκουσμα μουσικής από κάποια συσκευή και δεν θα μπορούσες πλέον να διασκεδάσεις όπως ξέρεις κι έχεις μάθει. Βγαίνεις το βράδυ έξω για να χαζέψεις την ομορφιά τ΄ ουρανού και με δυσκολία διακρίνεις τ΄ αστέρια εξαιτίας της υπερβολικής φωτεινότητας που έχει η πόλη. Έχουμε ξεχάσει τελείως συσκευές και τρόπους  που  λειτουργούν χωρίς ηλεκτρισμό και κάνουν την ίδια δουλειά. Με λίγα λόγια είμαστε κυριολεκτικά χαμένοι στον ίδιο μας τον κόσμο, που εμείς δημιουργήσαμε.

Φανταστείτε να βρίσκεται κάποιος στενός συγγενής μας, μητέρα, πατέρας, παιδιά, κάπου μακριά. Χωρίς ηλεκτρισμό δεν θα μπορούσαμε να τους δούμε ούτε καν σε φωτογραφία. Γιατί; Μα γιατί έχουμε φτάσει στο σημείο, φίλοι μου, να έχουμε τις αναμνήσεις μας  με τα αγαπημένα μας πρόσωπα κλεισμένες σε μια τόση δα ηλεκτρονική συσκευή που ονομάζεται κινητό. Οι χάρτινες φωτογραφίες είναι πια εδώ και κάποια χρόνια ξεπερασμένες, αφού μπορούμε να κάνουμε τα πάντα μ΄ αυτή τη μικρή συσκευή . Αν λοιπόν γινόταν κάτι, ώστε ο ηλεκτρισμός να εξαφανιζόταν, είναι μάλλον βέβαιο πως θα επικρατούσε στη γη ένα ΧΑΟΣ, το οποίο για να εξομαλυνθεί θα ασκούνταν βία, με ιδανικό αποτέλεσμα την καταστολή του.

Πείτε μου λοιπόν, θα θέλατε να συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο; Αν όχι, τι πρέπει να κάνετε γι’ αυτό; Το ξέρετε ότι κάθε χρόνο, μια φορά, για μερικά  δευτερόλεπτα που κλείνουμε όλα τα φώτα στη γη και ο,τιδήποτε ηλεκτρικό, εξοικονομούνται τρομερά ποσοστά ενέργειας κι ο πλανήτης μας παίρνει μια βαθιά ανάσα, την οποία καθημερινώς του στερούμε; Μήπως,  λέω εγώ τώρα, μήπως, θα έπρεπε να κάνουμε λίγη εξοικονόμηση ενέργειας; Μήπως να μην είμαστε τόσο εξαρτημένοι από τις συσκευές που λειτουργούν με ηλεκτρισμό;

Για να μην πείτε ότι βγάζω εκτός τον εαυτό μου, κι εγώ στον υπολογιστή γράφω αυτό το άρθρο αυτή την στιγμή κι όχι στο χέρι, για να μην κουραστώ και χάσω  χρόνο και δεν δω την αγαπημένη μου σειρά στην τηλεόραση.  Αλλά η λύση είναι να πολεμήσουμε αυτό που μας έχει κυριεύσει, όσο κι αν δε γίνεται φανερά  αισθητό, από μέσα του .

Όσοι λοιπόν διαβάσατε αυτό το άρθρο ελπίζω να καταλάβατε αυτά που ήθελα να σας πω και να αλλάξετε έστω και στο ελάχιστο την στάση ζωής σας ως προς το θέμα αυτό.(Μαζί με σας θα προσπαθώ και εγώ)