Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Πόσο ευτυχισμένος μπορείς να είσαι, ανθρωπάκο;



Άντε βρε! Χρονιάρες μέρες πήγες και στην εκκλησία, έκανες και μετάνοιες, προσευχήθηκες να σ΄ έχει ο Θεός καλά (πολλά τα έτη Δέσποτα! – λες κι αν είναι λίγα αλλά δημιουργικά και χρήσιμα, δεν είναι καλά). Έκανες τέλος πάντων το καθήκον σου κι έβγαλες με το IPhone σου  και μερικές φωτογραφίες να τις βάλεις στο φου μπου σου για να πιστέψουμε κι εμείς που δεν ήμασταν εκεί. Και κοντά σ΄ όλα αυτά έδωσες και μια ελεημοσύνη, έδωσες και κάνα δυο κιλότες, κάνα παντελόνι και καμιά φούστα, παλιά φυσικά, ή κάποια άλλα ξεχασμένα στην ντουλάπα υπολείμματα της άκρατης μανίας σου για υπερκατανάλωση στον παπά της ενορίας να τα δώσει στους φτωχούς. 

Κι αφού καθάρισες με τα της ψυχής σου, φόρτωσες και το αμάξι σου και την έκανες για τις χειμερινές σου διακοπές.  Σε μια εποχή παράξενη, ύποπτη, τρελή, σάπια, δολοφονική και χαοτική, εσύ, έχοντας την ευχέρεια, την έκανες γι΄ αλλού. Βλέπεις, ανθρωπάκο, δεν πρέπει να είσαι με τους πολλούς, γιατί εσύ είσαι ξεχωριστός. Αν μείνεις με τους πολλούς, θα είσαι αναγκασμένος να βλέπεις το τι συμβαίνει σήμερα δίπλα σου και γύρω σου αλλά εσύ, ο ξεχωριστός, ο εξυπνότερος, ο ευνοημένος, πρέπει να περνάς καλά και καλύτερα με τους λίγους (εξυπνότερους σαν και σένα) ή με τα λαμόγια και τα αγνώστου προελεύσεως πλούτη τους.
Κι άντε όλα αυτά να τα προσπεράσουμε. Δεν παρέλειψες όμως ούτε σ΄ αυτήν την προσωπική σου εξόρμηση στα ακριβά ορεινά ξενοδοχεία να πάρεις μαζί σου και το ρουφιάνο σου, το IPhonι σου καλέ! Αυτό,  με το οποίο θα βγάζεις φωτογραφίες ακόμη κι όταν θα πηγαίνεις για κατούρημα κι αυτομάτως θα τις αναρτάς στο φασεμπούκι σου, δημοσιοποιώντας τις προσωπικές σου στιγμές, βγάζοντας έξω τη γλώσσα στη μάζα,  στους κουτούς, στους λιγότερο τυχερούς.
Γιατί, ρε φίλε, πιο μάγκες από μένα είναι οι διάσημοι, που ό,τι παπαριά κάνουν τη βλέπουμε στις κουτσομπολίστικες φυλλάδες και τα μίντια; Εγώ λοιπόν είμαι πιο μάγκας απ΄ αυτούς και γίνομαι νούμερο μόνος μου κι αυτομάτως, ενώ υποτίθεται πήγα κάπου να περάσω  καλά, πρέπει να το δούνε όλοι που πήγα και πώς πέρασα και, φυσικά, να μου κάνουνε και πολλά λάικ.
Έτσι, υπηρετώντας πιστά το σύστημα, που σε έχει υποτάξει και ελέγξει πλήρως,  βγάζεις στη φόρα, ανθρωπάκο μου, όλα τα προσωπικά σου δεδομένα. Αλλά, για πες μου ένα λόγο που θέλεις να μαθαίνουν όλοι ακόμη και ποια στιγμή επισκέπτεσαι την τουαλέτα;
Όταν, ανθρωπάκο μου, υπάρχουν παιδιά που πεθαίνουν γιατί δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα να ζεσταθούν, όταν χιλιάδες συνανθρώπων σου αυτοκτονούν από την απελπισία, όταν έφηβοι  δεν έχουν χαρτζιλίκι ούτε για έναν καφέ, όταν οικογένειες πολλές, μα πάρα πολλές, έχουν χάσει τα πάντα,  προ πάντων την ελπίδα, όταν το σύμπαν γύρω σου γκρεμίζεται και καταστρέφεται, κι όταν και συ έχεις συντελέσει σ΄ όλο αυτό που δεν έχει τέλος, πόσο ευτυχισμένος μπορείς να νιώθεις, Ανθρωπάκο μου, γιατί ο ίδιος περνάς καλά;  Για σκέψου, έστω  για λίγο, πως αύριο ίσως έρθει και η δική σου η σειρά και πως αν οι ολίγοι και εκλεκτοί αποφάσιζαν το 1/4 μόνο από τον τεράστιο πλούτο τους να τον μοίραζαν , θα σταματούσαν οι αυτοκτονίες, θα εξαλειφόταν η πείνα και η δυστυχία, θα άνθιζε το χαμόγελο και πάλι και θα ξαναγεννιόταν η ελπίδα. Σκέψου, λοιπόν, ανθρωπάκο μου:
 Πόσο ευτυχισμένος είσαι;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

O ΟΜΗΡΟΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ ΠΡΗΝ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΙΚΕΤΕΥΕ ΤΟΝ ΤΡΑΥΛΟ ΜΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΜΗΡΟΣ ΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΕ ΓΙΑ ΤΙ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΟΠΟΣ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟ ΤΟΥ ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΛΟΝΤΟΥΜΠΑ

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΑ ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΠΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ;

Αρχειοθήκη ιστολογίου