Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΣΦΗΝΑΚΙΑ

Γράφει ο Χρήστος Θεοχάρης
Ø  Είμαι ο καλύτερος, είμαι ο μοναδικός, ο ένας, ο ανεπανάληπτος, ο φανταστικός, ο γίγαντας, ο προφέσορας, ο νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων, η ψωνάρα μου θα μείνει στην παγκόσμια Ιστορία,  ό,τι και να λέτε σεις ρε, όσο και περισσότερο να μου γυρίζετε την πλάτη, ρε όσο και περισσότερο να με φτύνετε, εγώ είμαι ο ένας και μοναδικός, αυτός που κατάφερα το ακατόρθωτο, να σας πιάσω όλους Κώτσο. Τώρα το μόνο που έχω να σας πω είναι: Ας προσέχατε! Ήμουν, είμαι και θα είμαι το μεγαλύτερο ψώνιο της Ιστορίας, ας είν΄ καλά η αφέλειά σας!
Ø  Γεια σας γεια σας φίλοι μου αγαπημένοι. Όσο κι αν ο καιρός μας έχει τρελάνει, το καλοκαίρι φτάνει  σε λίγο στο τέλος του κι έρχεται βαρυχειμωνιά ελέω τρόικας, ανίκανων πολιτικών και μέτρων που άμα τη αδιαφορία μας ήρθαν για να μείνουν για πάντα. Θυμάστε το τραγούδι του Βασίλη που έλεγε «φοβάμαι γι΄ αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα»; Πόσο επίκαιρο, ε;
Ø  Κουράγιο Έλληνες! Τώρα που άρχισε να ματώνει η καρδιά της  Φρόιλαιν, ίσως αρχίσουν να ματώνουν και οι καρδιές των δικών μας λαμογιών,  που δουλεύοντας νυχθημερόν διαχρονικά και ασταμάτητα έφεραν αυτόν τον τόπο και το λαό του στο σημερινό του κατάντημα. Ευθύνη όμως έχουμε όλοι μας ανεξαιρέτως και γι΄ αυτό για ακόμη μια φορά: Ας προσέχαμε!
Ø  Ο Big Brother τα κατάφερε τέλεια. Ο παγκόσμιος τρομοκράτης που πλέον έχει ελέγξει πλήρως και το μυαλό και την ψυχή κάθε ανθρώπου του πλανήτη, ο δολοφόνος τρομοκράτης που λέγεται «αγορές», κατάφερε αυτό που δεκαετίες πριν είχε σχεδιάσει: Την υποταγή των λαών, τον πλήρη έλεγχο, την εξαφάνιση των ατομικών ελευθεριών, την εξαφάνιση των δικαιωμάτων που με αίμα είχαν κατακτηθεί εδώ και αιώνες … Όλα αυτά σβήστηκαν μονοκοντυλιά στο βωμό του άκρατου πλουτισμού των ολίγων και υπό τον πλήρη έλεγχο του συστήματος. Ο καπιταλισμός απέτυχε, οι καπιταλιστές επέτυχαν πανηγυρικά! Πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να εξηγήσει την προσέλευση μόνο 100 χιλιάδων κόσμου στη γενική απεργία ενάντια στον εξευτελισμό και τον αργό θάνατο που μας οδήγησαν οι διαχρονικοί υπηρέτες των μεγάλων αφεντικών; Πότε οι λαοί θα διώξουν  το φόβο που τους έχουν επιβάλει και θα διεκδικήσουν αξιοπρεπή διαβίωση; Πότε θα λιώσουμε τους  λίγους δυνάστες μας;
Ø  Μήπως κάποια στιγμή η δημοτική αρχή πρέπει να σκύψει σοβαρά στα μύρια προβλήματα που βασανίζουν τη Σαλαμίνα; Ν΄ αφήσει τις φιέστες, τα ντιριντάχτα και τα ταξιδάκια και να κοιτάξει τους μαθητές που τους έκοψαν το πάσο και πρέπει να πληρώνουν 120€ το μήνα για να πάνε στο σχολειό τους; Μήπως πρέπει να ασχοληθεί με τις άβαφες σχολικές αίθουσες, όπου δεν υπάρχει ούτε ένας ανεμιστήρας και τα παιδιά έλιωναν στη ζέστη κάνοντας μάθημα τις καυτές μέρες του Σεπτέμβρη; Μήπως ν΄ ασχοληθεί με τα μαγαζιά που κλείνουν το ένα μετά το άλλο και να σταματήσει να δίνει αδειούλες  στον όποιο τυχάρπαστο,  που στήνει πάγο σε κάθε γωνιά της Σαλαμίνας για να πουλά την πραμάτεια του, ανταγωνιζόμενος τα μαγαζιά που πληρώνουν ενοίκια, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, δημοτικούς κι άλλους φόρους; Αν θα συνεχίσω αναφέροντας προβλήματα σοβαρά, κι όχι παπ..ιές, δε μου φτάνουν όλες οι σελίδες της εφημερίδας. Το μόνο που έχω να επισημάνω είναι ότι κάποιος στο δήμο πρέπει να τους μιλήσει για το «Rexona». Φιέστες, πανηγύρια, ταξιδάκια και ανοίγματα από την άκρα άκρα δεξιά έως όπου φτάσει αριστερά για να ξαναβγούμε, αποτελούν τακτικές καταστροφικές για τον τόπο και το λαό. Κι ο σοφός Λαός έχει και κρίση και μνήμη,
Ø  Όταν όλοι οι Έλληνες και μαζί όλη η Σαλαμίνα βιώνουν τη σημερινή τραγική κατάσταση, όταν οικογένειες λιμοκτονούν μη έχοντας τα απαραίτητα για τα παιδιά τους, όταν η ανεργία αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς, όταν τα λουκέτα καθημερινά πολλαπλασιάζονται και οι δημοτικοί άρχοντες ασχολούνται, με υπερβάλλοντα μάλιστα ζήλο, μόνο με την αυτοπροβολή τους, τότε το μόνο που μπορεί κάποιος να πει είναι κείνο το γνωστό τηλεοπτικό : Tragic!
Ø  Οι αυλοκόλακες, οι παρατρεχάμενοι και οι γλύφτες βλάπτουν σοβαρά την εκάστοτε εξουσία και μαζί τον τόπο!
Ø  Ζούμε σε μια πόλη, που κατ΄ αρχήν δε σέβεται τους πολίτες της και τους ταλαιπωρεί καθημερινά.  Σε μια πόλη με σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές.  Σε μια πόλη που η πλατεία Αίαντος στην κεντρική της διασταύρωση  έχει καταληφθεί από  γύφτους – μούμιες,  που απλώνουν τα σώβρακα και τις κιλότες τους σε κοινή θέα. Σε μια πόλη με δρόμους και πεζοδρόμια σε τραγική κατάσταση. Σ΄ ένα δήμο μ΄ ένα δημαρχείο που έχει να μπει πινελιά εδώ και πολλά χρόνια. Κι όμως σ΄  αυτήν την πόλη, σ΄ αυτόν τον δήμο κάποιοι σφυρίζουν αδιάφορα, εθελοτυφλούν και συνεχίζουν να μην καταλαβαίνουν τίποτα, διοργανώνοντας φιέστες και πολυδάπανες εκδηλώσεις, με μοναδικό σκοπό την προσωπική τους προβολή. Σ΄ αυτήν την πόλη, όπου περισσεύει η καθημερινή ταλαιπωρία, η αγανάκτηση και ο θυμός, κάποιοι τα βλέπουν όλα όμορφα κι ωραία. Μόνο οι πολίτες της περιμένουν να φτάσει η ώρα και η στιγμή που θα μπορέσουν ξανά να ελπίζουν.
Ø  Γεια σας, καλό χειμώνα και πολύ κουράγιο. Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Υπάρχουν και χειρότερα που θα τα δούμε αργότερα. Εμείς πάντως, κόντρα στους καιρούς,  αισιοδοξούμε κι ονειρευόμαστε ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας. Φιλούρες σε όλους και σε όλες!

Από Χρήστο ΘΕΟΧΑΡΗ προς Γιάννη ΤΣΑΒΑΡΗ
Είμαι υποχρεωμένος να δώσω από αυτό το βήμα μια απάντηση στο δήμαρχο Σαλαμίνας, μιας και δεν είχε τη διάθεση ή το κουράγιο να την ακούσει πρόσωπο με πρόσωπο. Αν νομίζεις, Γιάννη Τσαβαρή, ότι αυτοί που σου λένε κατάμουτρα την αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι, σου κάνουν αντιπολίτευση, τότε πλανάσαι πλάνην οικτράν, όπως θα έλεγες και συ!
Αντιπολίτευση κάνεις μόνος σου στον εαυτό σου με τις πράξεις σου και την πολιτική σου πορεία. Και φυσικά αντιπολίτευση σου κάνουν καθημερινά όλα αυτά τα τσατσόνια που περιτριγυρίζουν τον εκάστοτε δήμαρχο (σήμερα εσένα) για να κάνουν τη δουλειά τους και στις επόμενες εκλογές του γυρνάνε την πλάτη. Τον κόσμο και το λαό της Σαλαμίνας,  που περνά τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής του, δεν τον ενδιαφέρουν τα πανηγύρια αλλά η επιβίωσή του. Μπορείς να το καταλάβεις;
Α, και κάτι ακόμη Γιάννη Τσαβαρή. Επειδή κι εσύ ο ίδιος  είσαι πολύ φωνακλάς και με τις φωνές σου κατάφερες πολλά, καλό είναι που και που ν΄ ακούς και κάποιους άλλους φωνακλάδες. Κατάλαβες… φίλε;
Χρήστος Θεοχάρης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου