Ανώνυμη εταιρία; Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε!

Τη δημιουργία δημοτικής ανώνυμης εταιρίας με τίτλο «Μονομετοχική Ανώνυμη Εταιρία Δήμου Αμπελακίων» έφερε ως πρόταση εντελώς ξαφνικά προπαραμονή των Χριστουγέννων και μόλις μια βδομάδα πριν τη λήξη της θητείας του ο πρ. δήμαρχος Αμπελακίων Μάριος Τραυλός. Ο λόγος; Μα η ανάπτυξη του νησιού βεβαίως βεβαίως, στο όνομα της οποίας πολλά δεινά έχει δει αυτός ο τόπος.
Να διευκρινίσουμε κατ΄ αρχήν ότι ο προ των συνενώσεων Δημοτικός Κώδικας έδινε τη δυνατότητα από το 2006 στους δήμους για σύσταση ανώνυμης εταιρίας. Αυτή η ‘διευκόλυνση’ με το νέο καθεστώς του «Καλλικράτη» δεν ισχύει. Όμως υπάρχει πρόβλεψη να διατηρηθούν οι ήδη υπάρχουσες εταιρίες. Τι συνέβη λοιπόν και ο πρ. δήμαρχος Αμπελακίων έσπευσε τελευταία στιγμή να δημιουργήσει μια εταιρία για το καλό του τόπου, όπως υποστήριξε στην πρότασή του, όταν ο Δήμος Αμπελακίων σε μόλις 7 ημέρες θα συνενωνόταν με αυτόν της Σαλαμίνας; Άραγε ο Δήμος Αμπελακίων τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε ανάγκη μιας τέτοιας εταιρίας; Εδώ πέρασαν 4 ολόκληρα χρόνια χωρίς ο πρ. δήμαρχος να φροντίσει καν να ανασυστήσει την Τεχνική Υπηρεσία κι έφτασε στο σημείο να μιλά για αποχέτευση και να συνεργάζεται με την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Ασπροπύργου! Προς τι λοιπόν αυτή η πρεμούρα να συσταθεί στην κυριολεξία τελευταίο δευτερόλεπτο μια ανώνυμη εταιρία;

Ποιοι θα ήταν οι σκοποί αυτής της εταιρίας; Διαβάζουμε:
«…
1. Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δήμου Αμπελακίων με στόχο την παραγωγή εσόδων, την δημιουργία απασχόλησης και τη συμβολή στην ορθολογική και βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής.
2. Η με κάθε νόμιμο τρόπο εκμετάλλευση των κοινόχρηστων χώρων του Δήμου (π.χ. γηπέδων, πεζοδρομίων, αιγιαλού παραλίας, κ.ά.).
3. Για την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων, την βέλτιστη εκμετάλλευση των κοινόχρηστων χώρων που της έχουν ανατεθεί και τη δημιουργία αισθητικού αποτελέσματος ικανού να προσελκύσει τους κατά περίπτωση ενδιαφερόμενους χρήστες των υπηρεσιών που παρέχει, η επιχείρηση μπορεί να πραγματοποιεί έργα εξωραϊσμού και αναπλάσεις και να προμηθεύεται αγαθά, εξοπλισμό και υπηρεσίες.
4. Για την εκπλήρωση των σκοπών της μπορεί να συνεργάζεται με φυσικά ή νομικά πρόσωπα, να καταθέτει προτάσεις, να συμμετέχει σε προγράμματα χρηματοδοτήσεων και να συνάπτει συμφωνίες στρατηγικού χαρακτήρα. »

Δηλαδή η εν λόγω εταιρία θα είχε ουσιαστικά τον πρώτο λόγο στην ακίνητη περιουσία του δήμου (εν προκειμένω στα κτίρια που θα ενοικίαζε ή θα αξιοποιούσε ο ενιαίος πλέον Δήμος Σαλαμίνας (όπως π.χ. το Ταχυδρομείο, το Flamingo, το πρ. δημαρχείο Σαλαμίνας, κ.ά.) ή περιουσιακά στοιχεία όπως π.χ. το λατομείο της Τούρλας και θα είχε ουσιαστικά εκείνη την εκμετάλλευση των κοινόχρηστων χώρων (καταργώντας άραγε τους Αθλητικούς Οργανισμούς που είχαν μέχρι τώρα την εκμετάλλευση των γηπέδων ή το Λιμενικό Ταμείο που είχε τον αιγιαλό;). Φυσικά και προκειμένου, λέει, να «προσελκύσει ενδιαφερόμενους χρήστες των υπηρεσιών που παρέχει» θα μπορούσε να πάρει άτυπα το ρόλο του καταργούμενου ενόψει της συνένωσης Αναπτυξιακού Συνδέσμου, αφού θα μπορούσε να προβεί σε αναπλάσεις και εξωραϊσμούς καθώς και να προμηθεύεται αγαθά, εξοπλισμό και υπηρεσίες, να συνεργάζεται με φυσικά και νομικά πρόσωπα, να καταθέτει προτάσεις, να συμμετέχει σε προγράμματα χρηματοδοτήσεων και να συνάπτει συμφωνίες στρατηγικού χαρακτήρα (με ποιους άραγε;).
Η διάρκεια της παντοδύναμης αυτής εταιρίας θα ήταν (άκουσον άκουσον) 50 χρόνια(!) και θα διοικείτο από 9μελές Διοικητικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου θα ορίζονταν από το Δημοτικό Συμβούλιο (άρα από τον εκάστοτε δήμαρχο που έχει την πλειοψηφία). Από τα 9 αυτά μέλη, οι 3 θα ήταν Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκ των οποίων μόνον ένας θα προερχόταν από τη μειοψηφία, ο 1 εκπρόσωπος κοινωνικού φορέα του Δήμου και 5 (!) δημότες ή κάτοικοι του Δήμου (υποτίθεται με πείρα ή γνώσεις σχετικές με το αντικείμενο της επιχείρησης), εκ των οποίων πάλι ο ένας εκπρόσωπος των εργαζομένων.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πως ο εκάστοτε δήμαρχος του ενωμένου πλέον Δήμου Σαλαμίνας θα είχε το δικαίωμα να ελέγξει πλήρως τη συγκεκριμένη επιχείρηση που, κοντολογίς, θα έκανε τα πάντα(!), βάζοντας κάθε φορά στο διοικητικό της Συμβούλιο 5 αρεστούς σε αυτόν πολίτες, 6 με τον εκπρόσωπο του κοινωνικού φορέα που αυτός θα επέλεγε, συν ότι σε αυτούς θα προστίθεντο και οι δύο δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας (σύνολο 8 στους 9!). Πουθενά επίσης στο κείμενο της πρότασης δεν αναφέρεται ότι η θητεία των μελών του διοικητικού συμβουλίου θα έληγε με τη λήξη της θητείας της εκάστοτε δημοτικής αρχής. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί ένας δήμαρχος να μην εκλεγόταν αλλά αν θα είχε τον έλεγχο του διοικητικού συμβουλίου (5 στους 9), θα μπορούσε στην κυριολεξία να αλωνίζει, δεδομένου πως και η εταιρία που θα δημιουργείτο θα είχε τον έλεγχο πολλών αντικειμένων!
Γιατί ξαφνικά στην τούρλα του Σαββάτου να στηθεί μια τέτοια εταιρία; Το Δήμο Αμπελακίων δεν μπορούσε να τον εξυπηρετήσει πια. Άρα ποιες σκοπιμότητες υπήρχαν πίσω από μια τέτοια πρόταση μέσα στα Χριστούγεννα; Μα να βοηθηθεί ο νέος δήμαρχος Σαλαμίνας (φίλος του κ. Τραυλού) στο έργο του και να μπορέσει να ελέγξει βασικούς τομείς της καθημερινότητας, αξιοποιώντας παράλληλα κάποιους δικούς του ανθρώπους σα μέλη του νέου διοικητικού συμβουλίου (πρώην και νυν μη εκλεγμένους πιθανόν που γκρινιάζουν). Για ακόμη μια φορά τα τελευταία χρόνια ο πρώην πλέον δήμαρχος Αμπελακίων φάνηκε ότι οι προσωπικές του δεσμεύσεις και συμμαχίες τον απασχολούν πολύ περισσότερο από τα συμφέροντα του τόπου που δύο φορές κλήθηκε να υπηρετήσει. Μ΄ αυτό το δημοτικό συμβούλιο επέλεξε να κλείσει μια θητεία που ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος παρατηρητής θα τη χαρακτήριζε από αδιάφορη έως παταγωδώς αποτυχημένη.
Για την ιστορία, η πρόταση καταψηφίστηκε 6 – 5! Την ψήφισαν οι δημοτικοί σύμβουλοι Ά. Μητσόπουλος, Ά. Διαμαντίδου, Μ. Μίχα, Γ. Κρουστάλης και Στ. Γκίνης (!) και την καταψήφισαν οι Ν. Πέππας, Στ. Ραπτόπουλος, Σ. Καρνέση, Α. Μεαγκώφ, Γ. Φιλιάγκος και Γ. Γκαβογιάννη.