Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Οι ευχές

Από μικρό παιδί κάθε που έρχονταν Χριστούγεννα, περίμενα με ανυπομονησία ν΄ ανοίξω τελευταίες μέρες τους φακέλους που έφερνε ο ταχυδρόμος με τις ευχετήριες κάρτες γνωστών και φίλων από μακριά. Είναι πάντα ένα πολύ ωραίο συναίσθημα αυτή η ζεστασιά που νιώθεις όταν κάποιος σε έχει σκεφτεί, όταν τον αισθάνεσαι για λίγο δίπλα σου αν και είναι μακριά. «Αγαπητά εξαδέλφια, Σας ευχόμεθα Χρόνια Πολλά με Υγεία δι΄ υμάς και τας οικογενείας σας» Και στο εξώφυλλο της κάρτας ένα χιονισμένο τοπίο, η σκηνή στη Βηθλεέμ, μια καμπανούλα ή ένα αστέρι ζωγραφισμένα «με το πόδι», όπως διαβάζαμε στα ψιλά γράμματα πίσω. Ήταν η ίδια αίσθηση με τα τηλέφωνα στη Γερμανία ανήμερα Χριστούγεννα, στους συγγενείς μας εκεί, οι ίδιες ζεστές φωνές που σε απογείωναν.
«Τι κάνετε;» θα ρωτούσε η γιαγιά το θείο απ΄ τα ξένα. «Πώς πάει η δουλειά γιέ μου; Έχετε κρύο εκεί; Μαζέψαμε τις ελιές. Θα σου στείλουμε και λάδι. Να προσέχεις.»
Πέρασαν τα χρόνια. Όλο και λιγότεροι φίλοι στέλνουν πλέον κάρτες. Τις πιο πολλές τις λαμβάνουμε πια – εμείς τουλάχιστον – από πολιτικούς και συλλόγους. Απομακρύνθηκε ο κόσμος, κλείστηκε στο καβούκι του. Ακόμη και στις ονομαστικές γιορτές με μηνύματα επικοινωνούμε. Να βγει η υποχρέωση, μην πει πως δεν τον θυμήθηκα.
Τώρα πια επιδίδομαι σ΄ ένα άλλο χόμπι. Παίζω το παιγνίδι «αλήθεια ή ψέμα;» με τις ευχές των Χριστουγέννων. Για Ειρήνη, Αγάπη και Δημοκρατία μίλησαν πέρσι οι πολιτικοί ηγέτες και γω σκέφτηκα τα επεισόδια στην Αθήνα και τους νεκρούς της Γάζας. Για μείωση των ανισοτήτων μιλάνε και κάποια παιδιά δίπλα τους, κάτω απ΄ τα μάτια τους, δεν έχουν να φάνε, χωρίς να ενοχλείται κανένας. Για φως μιλάνε, κι ό,τι κάνουν το κάνουν στο σκοτάδι. Για φορολογική συνείδηση μιλάνε και οι ίδιοι σκαρφίζονται off-shore εταιρίες για να μην πληρώνουν.
Σαν κάτι άλλους, που καμώνονται πως νοιάζονται για μας και μας εύχονται Χρόνια Πολλά, ενώ μέσα τους εύχονται να εξαφανιστούμε από προσώπου γης. Σαν κείνους τους υποκριτές σεμνότυφους των μεγάλων σταυρών και της νηστείας που μιλούν για εγκράτεια και δεν υπάρχουν πιο παραλυμένα άτομα απ΄ αυτούς.
Από τις ευχές που λαμβάνουμε όσοι ασχολούμαστε με εφημερίδες, ξέρουμε τι να περιμένουμε τη χρονιά που θα μας έρθει. Αν, για παράδειγμα επίκεινται βουλευτικές, είναι σίγουρο πως θα λάβουμε δεκάδες ‘ολόψυχες’ ευχές από πολιτικούς και πολιτευόμενους όλων των παρατάξεων. Συμπέρασμα; Έρχονται εκλογές και σύντομα! Αν η επόμενη χρονιά είναι χρονιά δημοτικών εκλογών, τότε είναι σίγουρο πως θα μας θυμηθούν ακόμη και γνωστοί των γνωστών που τους είχαμε γνωρίσει κάποτε προ αμνημονεύτων σ΄ ένα κοινό τραπέζι, έτσι για να δουν τι κάνουμε και να μας πουν Χρόνια Πολλά. Πολλές φορές βγάζουμε έτσι ‘λαβράκι’ για το ποιος θα κατέβει για υποψήφιος, χωρίς να το΄ χει δηλώσει ακόμη ανοιχτά. Άσε τα δώρα. Μια φορά παραμονή Χριστουγέννων βρήκαμε έξω απ΄ το σπίτι μας ένα ολόκληρο έλατο! Κι επειδή δε χώραγε στο σαλόνι μας – είχαμε άλλωστε ήδη στολίσει – τ΄ αφήσαμε στην αυλή. Τη δε μεγάλη πλάκα είχε παρ΄ ολίγον υποψήφιος των προηγουμένων βουλευτικών, που αγγάρευε το γραμματέα του να παίρνει τηλέφωνα για τις καθιερωμένες ευχές. Μπέρδευε κείνος τα τηλέφωνα, έπαιρνε τον ένα για να ευχηθεί στον άλλονα, σούργελο η κατάσταση.
- Ναι, τηλεφωνώ από το πολιτικό γραφείο του κ. Τάδε. Ο κ. Τάδε σας εύχεται Χρόνια Πολλά!
Αφήστε που ο άνδρας μου τυγχάνει να έχει το ίδιο επώνυμο με δημοτικό σύμβουλο. Ε, μέχρι τώρα εμείς ακούγαμε ευχές για τη γιορτή μας δυο φορές το χρόνο, των Χριστουγέννων και των Αγ. Θεοδώρων!
Καλά που είναι και πέντε αληθινοί φίλοι, που παίρνουν τηλέφωνο τον άνθρωπο που αγαπάνε κι εκτιμάνε, ανεξάρτητα από την ιδιότητα που έχει κάθε φορά, για να θυμίζουν τις παλιές καλές εποχές. Κι ευτυχώς υπάρχουν και τέτοιοι. Υπάρχει ο Κώστας από τη Γερμανία που θα πάρει τηλέφωνο και δε θα σκεφτεί πόση ώρα μιλά, γιατί απλά θέλει να μας ακούσει όλους! Υπάρχει η Μαρία που θα πάρει τηλέφωνο στις 10 το πρωί να πει τα Χρόνια Πολλά στο φίλο της, υπάρχει ο Μίμης που θα΄ ρθει να του κάνει παρέα και να πιούνε μαζί ένα καφέ, υπάρχει η Κατερίνα που θα στείλει κάθε χρόνο ανελλιπώς την κάρτα της. Και πολλοί άλλοι. Που αν του χρόνου έχεις αλλάξει επάγγελμα κι είσαι οδοκαθαριστής, θα εξακολουθούν να σε παίρνουν τηλέφωνο και να σου στέλνουν τις ευχές τους. Ελπίζουμε. Όπου κι αν βρίσκονται.
- Χρόνια Πολλά! Πολύχρονος. Τι κάνετε τώρα; Τι καλό ψήνετε; Πότε θα βρεθούμε;
Σάμπως θέλει πολλά η ανθρώπινη ψυχή για να ζεσταθεί;
Βίκυ Ψυλλάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου